شرح فصوص الحکم(القیصرى)، شرح ‏قیصرى، ص: 1112

کمل در دل  اشیاء؛ معانی می بینند

(کان رسول اللَّه، صلى اللَّه علیه و{آله و}سلم، یَبرُز بنفسه للمطر إذا نزل، و یکشف رأسه له) أی، للمطر (حتى یصیب منه و یقول: إنه حدیث عهد بربّه.فانظر إلى هذه المعرفة باللَّه من هذا النبی ما أجلّها و ما أعلاها و أوضحها. فقد سَخّر المطرُ أفضل البشر لقربه من ربه فکان مِثلَ الرسول(ملک) الذی یَنزل إلیه بالوحی) أی، کان المطر بالنسبة إلیه مثل الملَک الذی أرسل إلیه بالوحی. فإن الکمّل یجدون فی جمیع ما یدرکونه بالحواس الظاهرة معانىَ نزلت إلیهم من الحضرة الإلهیة فی صور المحسوسات و خصوصاً المطر، فإنه صورة العلم النازل من الحضرة و البُروز إلیه؛ هو إشارة إلى تلقى الروح الکامل إلى ما یفیض علیه. و «کشف الرأس» إشارة إلى رفعه الموانع عن ظهور الحقائق و العلوم، و إلى أن محل ظهور المعانی الکلیة و الجزئیة الدماغ، کما أن محل حصول الوجدانیات هو القلب.

ان کس است اهل بشارت که اشارت داند 
نکته ها هست بسی محرم اسرار کجاست

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود

در مقامات طریقت هر کجا کردیم سیر
عافیت را با نظربازی فراق افتاده بود

ساقیا جام دمادم ده که در سیر طریق
هر که عاشق وش نیامد در نفاق افتاده بود

ای معبر مژده‌ای فرما که دوشم آفتاب
در شکرخواب صبوحی هم وثاق افتاده بود

نقش می‌بستم که گیرم گوشه‌ای زان چشم مست
طاقت و صبر از خم ابروش طاق افتاده بود

گر نکردی نصرت دین شاه یحیی از کرم
کار ملک و دین ز نظم و اتساق افتاده بود

حافظ آن ساعت که این نظم پریشان می‌نوشت
طایر فکرش به دام اشتیاق افتاده بود

✅مولى عبد الصمد همدانى (رضوان اللّه علیه) در کتاب گرانقدر بحر المعارف (ط 1، چاپ سنگى، ص 374) آورده است که امام امیر المؤمنین على علیه السّلام فرموده است:

 «ظَهَرَتِ المَوجوداتُ عَن بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»

📌 «الموجودات» جمع محلى به الف و لام است که شامل همه ماسوى اللّه : از صادر نخستین تا انزل مراتب عالم طبیعت است
....و از جمله موجودات قرآن فرقان کتبى است که از بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ است.