حکایت [آن مریدى پیش شیخِ نامدار]
آن مریدى پیش شیخِ نامدار |
نامِ حق مىگفت، بیرون از شمار |
|
شیخْ او را گفت «اى بس ناتمام |
نیست حق را، در حقیقت، هیچ نام |
|
ز آنکه هرچش آن تو خوانى، آن نه اوست |
آن تویى و هرچه دانى آن نه اوست» |
|
گر تو صد دریا درآشامى بزور |
همچو کوهى باش و چون دریا مشور |
|
تو مباش آخر چنان کز جرعه اى |
ره به پهلو مىروى، چون قرعه اى |
|
هفت دریا نوش کن، پس در زحیر، |
ز آرزوىِ قطره اى دیگر بمیر |
|
تشنه این میر گر تو زنده اى |
خاکِ این در باش اگر تو بنده اى |
|
کاسه چندین ملیس، اى بو العجب! |
چون بخوردى کاسه اى دیگر طلب |
|
هر که آبستن نشد از دردِ این |
او زنى باشد، نباشد مردِ این |
|
ذرّه اى دردِ خدا در دل ترا |
بهتر از هردو جهان حاصل ترا |
|
خلق در هر نوع و هر راهى که مرد |
چون همه جاوید آن خواهند برد |
|
من درین پستى درین دردم مقیم |
تا همین دردم بود فردا ندیم |
|
زنده زین دردم به دنیا هر نفس |
همدمم در گور این درد است و بس |
|
در قیامت مونسم این درد باد |
پیشه من مجلسِ این درد باد |
|
گر بهشتى باشم و گر دوزخى |
باد جانم مستِ این درد، اى اخى! |
|
هرکرا این درد نیست او مرد نیست |
نیست درمانگر ترا این درد نیست |
|
خالقا بیچاره کوىِ توام |
سرنگون افتاده دل سوى توام |
|
اى جهانى درد همراهم ز تو |
دردِ دیگر وام مىخواهم ز تو |
|
رنجْبُردِ کوىِ تو، رنجى خوش است |
دردِ تو در قعرِ جان گنجى خوش است |
|
هرچه خواهى مىتوانى کرد تو |
بیش گردان هر دمم این درد تو |
|
گر نماند دردِ تو عطار را |
او نخواهد کافر و دیندار را |
|
دردِ تو باید که جان مىسوزدش |
پاى بر آتش جهان مىسوزدش |
|
دردِ تو باید دلم را، دردِ تو |
لیک نه در خوردِ من در خوردِ تو |
|
درد چندانى که دارى مىفرست |
لیک دل را نیز یارى مىفرست |
|
دل کجا بى یارىات دردى کشید |
کاینچنین دردى نه هر مردى کشید |
|
خالقا تا این سگم در باطن است |
راهِ جانم سوىِ تو ناایمن است |
|
یا به حکمِ شرع در کارش فکن |
یا بکلّى در نمکسارش فکن |
|
از خودىِ این سگِ خودبین بسم |
گر نباشم من، تو باشى، این بسم! |
|
تو بسى دارى چو من در هر پسى |
من ندارم، تا ابد، جز تو کسى |
|
در میانم چون کشیدى از کنار |
در میانم بر کنار از اختیار |
|
در میانِ راه تنها مانده ام |
کس ندارم بى سر و پا مانده ام |
|
اى کسِ هر بىکسى، بس بىکسم |
ناکسى ام را کسى باشى بسم |
|
گر من بىکس ندارم هیچکس |
همدمِ من، تا ابد، یاد تو بس |